Srpska pravoslavna crkva sutra proslavlja
Svetu braću Ćirila i Metodija , koji su širili hrišćansku veru i pismenost među Slovenima.
Ova dva brata rođena su u Solunu, u kući znamenitih i bogatih roditelja. Stariji brat Metodije proveo je kao oficir deset godina među Slovenima (makedonskim) i tako naučio slovenski jezik. Po povratku u Grčku zamonašio se, a malo posle toga pridružio mu se i mlađi brat Ćirilo (Konstantin). Kada je hazarski car Kagan tražio od cara Mihaila propovednike hrišćanstva, car mu je poslao braću Ćirila i Metodija.
Oni su ubedili prvo Kagana, a zatim i mnogo naroda preveli u hrišćanstvo. Po povratku u Carigrad sastavili su slovensku azbuku od 38 slova i počeli da prevode crkvene knjige sa grčkog na slovenski. Na poziv kneza Rastislava otišli su u Moraviju da šire Hristovu veru, a umnožene crkvene knjige podelili su sveštenicima da uče omladinu.
Vizantijski misionari otišli su i u Srbiju, koja je hrišćanstvo prihvatila u drugoj polovini IX veka, oko 867-874. godine. Srbija je takođe ležala na granici između Istočnog i Zapadnog hrišćanstva, ali je posle perioda neodlučnosti sledila primer Bugarske a ne Moravske, i došla je pod okrilje Carigrada.
I ovde su uvedene slovenske bogoslužbene knjige, a razvila se i slovensko–vizantijska kultura. Srpska crkva dobila je delimičnu samostalnost pod Svetim Savom (1176-1235), najvećim srpskim nacionalnim svetiteljem, koji je 1219. godine u Nikeji posvećen za arhiepiskopa Srbije.
NASTAVAK NA SLEDEĆOJ STRANI BROJ 2…
Godine 1346. proglašena je Srpska patrijaršija koju je Carigradska crkva priznala 1375. godine.
Na papin poziv stigli su u Rim, gde se Ćirilo razboleo i umro 14. februara 869. godine.
Metodije se potom vratio u Moraviju i nastavio sa širenjem vere među Slovenima sve do upokojenja 6. aprila 885. godine.
Njegovo delo nastavili su njegovi učenici sa Svetim Klimentom kao episkopom na čelu. Prešli su Dunav i stigli na jug, u Makedoniju (Ohrid) i tu produžili započeti posao braće Ćirila i Metodija. Nazivaju se još i ravnoapostolnim svetiteljima.
Što se tiče narodnih verovanja, sutra je crveno slovo i ne valja prati veš, usisavati po kući, niti raditi bilo kakve teške poslove.